Bazen bir kelime, bir duyguyu taşır; sadece harflerle değil, anılarla yazılır. “Kolkola” da öyle bir kelime. Onu bir yazım kuralı tartışmasından çok, bir insan hikâyesinin ortasında keşfetmiştim.
Bu yazıda sadece “kolkola nasıl yazılır” sorusunu değil, birlikte olmanın, omuz omuza durmanın ne anlama geldiğini de konuşacağız.
Bir Yürüyüşle Başlayan Hikâye
Yağmurlu bir akşamdı. Elif ve Cem bir tartışmanın ardından sessizce yürüyorlardı.
Elif’in elleri üşümüştü, Cem’inse içi doluydu. Sokak lambalarının ışığı kaldırım taşlarına vururken Elif birden sustu, sonra hafifçe gülümsedi.
“Cem, hatırlıyor musun, eskiden hep kolkola yürürdük?”
Cem başını çevirdi. “Evet,” dedi. “Ama yazımı hâlâ karıştırıyorum. ‘Kol kola’ mıydı, ‘kolkola’ mı?”
Elif güldü. “İşte senin farkın bu. Ben o anı hissederim, sen yazımını düşünürsün.”
Kolkola Nasıl Yazılır? Dilin Kalbindeki Birlik
Türk Dil Kurumu’na göre bu kelimenin doğrusu “kol kola” şeklindedir — ayrı yazılır. Çünkü “kol” kelimesi isim, “kola” ise yönelme durum eki (-a, -e) almış halidir.
Yani “kol kola” demek “kolları birbirine geçmiş şekilde, birlikte” anlamına gelir.
Ama işte dil, bazen kuralı değil hissi yazar.
Zamanla, insanların kaleminde bu iki kelime birleşmiş: “kolkola.” Çünkü insanlar ayrılığı değil, birliği yazmak istemiş.
Kimi için bir yazım yanlışı, kimi için duygusal bir refleks.
Erkeklerin Stratejisi, Kadınların Bağı
Cem, kelimelere stratejik yaklaşan bir adamdı.
Her şeyi mantıkla çözerdi: “Kurallar varsa, uymak gerekir,” derdi.
Elif ise kelimelere kalbiyle dokunurdu.
“Belki de ‘kolkola’ birleşik yazılmalıydı,” dedi. “Çünkü iki insan yan yana geldiğinde, artık ayrı sayılmazlar.”
Cem düşündü.
“Kurallara göre yanlış ama, duygusal olarak doğru,” dedi.
Elif’in gülümsemesi, onun cevabıydı: “Aynen öyle. Tıpkı biz gibi.”
Dilin Katılığına Karşı Kalbin Akışı
Dilbilgisi kesin konuşur. “Ayrı yazılır.”
Ama hayatın kendisi, hep birleşme çabasıdır.
İnsanlar “kol kola”yı ayrı yazar ama “kolkola” hisseder. Çünkü o anda mesafeler kapanır, sınırlar silinir.
Bir dostun omzuna yaslanırken, bir annenin çocuğunun elini tutarken, bir sevgilinin yanında yürürken — artık iki kişi değil, tek bir ritim vardır.
Belki de o yüzden, yanlış yazım sandığımız kelimeler bazen en doğru duyguları anlatır.
Birlikte Yürümek, Birlikte Yazmak
Cem bir an durdu, Elif’in elini tuttu.
“Seninle yürürken hep ‘kol kola’ydık. Ama belki de o anı ‘kolkola’ yazmak daha doğru,” dedi.
Elif gülümsedi. “Belki kural olarak yanlış ama, his olarak tam isabet.”
O an, ikisi de anladı.
Dil, insanın kalbinde yaşayan bir varlıktı.
Ve bazen bir kelimenin doğru yazımı değil, doğru hissettirmesi daha önemliydi.
“Kolkola” sadece bir birleşik kelime değil; bir ruh halidir. Birlikte var olmanın kısa özeti.
SEO Dostu Gerçek: Kolkola mı, Kol Kola mı?
Arama motorlarında insanlar sık sık sorar: “Kolkola mı, kol kola mı?”
Cevap nettir:
✅ Doğru yazım: “Kol kola”
❌ Yanlış yazım: “Kolkola”
Ama bu kadar basit değildir. Çünkü “kol kola” sadece bir yazım kuralı değil, aynı zamanda birlik, dayanışma ve sevgi anlamı taşır.
Metin içinde doğru kullanımı şöyle olmalıdır:
“Yağmurda kol kola yürüdük.”
“Onlar zorluklara kol kola göğüs gerdi.”
Bu örneklerde görüldüğü gibi, “kol kola” her zaman birlikte olmanın, yan yana durmanın, birbirini bırakmamanın sembolüdür.
Bir Kelimenin Duygusal Anatomisi
“Kol kola” sadece bir deyim değil, insan ilişkilerinin özetidir.
Arkadaşlıkta: Dayanışmadır.
Aşkta: Güvendir.
Ailede: Paylaşmadır.
Toplumda: Omuz omuza durabilmektir.
Elif o gün eve dönerken Cem’e döndü:
“Bak,” dedi, “bence ‘kolkola’ ayrı yazılsa da, kalplerde birleşik kalmalı.”
Cem başını salladı. “Dil ayrı yazsa da, hayat bizi hep yan yana yazıyor zaten.”
Sonuç: Kolkola mı, Kol Kola mı?
Doğru yazım elbette “kol kola.”
Ama bazen insan, kelimeleri değil duyguları düzeltmek ister.
Ve işte o zaman, “kolkola” yazmak yanlış değildir; içten bir ifadedir.
Belki de mesele kelimenin nasıl yazıldığı değil, kiminle yazıldığıdır.
Sen en son kiminle kol kola yürüdün?